بالین خاستگاه مراقبت در پرستاری داخلی- جراحی

مقدمه: تلفیق اصول عملی و دانش پرستاری سبب خلق چهار مفهوم مرکزی شامل شخص، سلامتی، پرستاری و محیط در قلمرو پرستاری شده است. اکنون بر روی دو مفهوم سلامتی و مراقبت به عنوان محور پرستاری تأکید بیشتری می‌گردد. بنابراین تحقیق حاضر به روش رویکرد کیفی و به منظور تبیین مفهوم ارایه مراقبت بالینی در حوزه پرستاری داخلی- جراحی و تغییرات آن در طول زمان (که در بسیاری موارد از عینیت کافی برخوردار نمی‌باشد) انجام شد. روش‌: این مطالعه بخشی از یک پژوهش گسترده نظریه مبنایی بود که در مجموع تجربه 14 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی پرستاری، پرستاران بالینی و مربیان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی با مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته انفرادی بررسی گردید. مشارکت کنندگان در ابتدا با روش نمونه‌گیری هدفمند و سپس با نمونه‌گیری نظری انتخاب شدند. داده‌ها پس از جمع‌آوری کدگذاری و با رویکرد تحلیل داده‌های Strauss و Corbin تحلیل گردید. یافته‌ها: داده‌های به دست آمده در سه طبقه اساسی «بالین خاستگاه مراقبت، پرستاری داخلی- جراحی جوهره مراقبت و افول پرستاری» قرار گرفت که خود شامل زیرطبقات «بالین جوهره پرستاری داخلی- جراحی، بیمار محوری و وجدان آرام پرستار، برآورده کردن نیازهای اساسی بیمار، درک بیمار، تخصصی شدن، بیگانگی با نقش، کناره‌گیری از بالین و وابستگی» بود. نتیجه‎گیری: مراقبت جوهره پرستاری به خصوص در حیطه داخلی- جراحی و جایگاه ارایه مراقبت‌ها، بالین است. تغییرات و چالش‌های موجود در ارایه مراقبت‌ها ضرورت روی آوردن به رویکردهای اخلاقی از جمله طراحی برنامه‌های آموزشی و درسی هدفمند و یادگیری دانشجو محور با تأکید بر وجدان اخلاقی را ایجاب می‌کند.